خدیجه صالحی ابر؛ پرویز محمدزاده؛ داود بهبودی
چکیده
با توجه به گرایش روزافزون کشورهای جهان به استفاده از صنایع پاک و دوری از اقتصاد تک محصولی نظیر نفت، تولید و بازاریابی تولیدات صنایع دستی بهعنوان عاملی مؤثر در رشد اقتصاد کشور مطرح میشوند. از راهکارهای ...
بیشتر
با توجه به گرایش روزافزون کشورهای جهان به استفاده از صنایع پاک و دوری از اقتصاد تک محصولی نظیر نفت، تولید و بازاریابی تولیدات صنایع دستی بهعنوان عاملی مؤثر در رشد اقتصاد کشور مطرح میشوند. از راهکارهای توسعة صنایع دستی میتوان به معرفی و تبلیغ صنایع دستی بهمنظور بازاریابی در داخل و خارج از کشور اشاره کرد. عضویت در شبکة شهرهای خلاق یونسکو، ابزاری برای برندسازی و تمایل به همکاری مؤثر با شهرهای عضو شبکه برای ایجاد هویت قویتر است. شهر تبریز یکی از مهمترین کانونهای صنایع دستی ایران است که در مطالعة حاضر براساس مدل بهینهکاوی، پتانسیل شهر مزبور بهعنوان شهر خلاق صنایع دستی و هنرهای مردمی بررسی و ارزیابی میشود. در این راستا براساس شاخصهای یونسکو و با بررسی 41 شهر خلاق صنایع دستی و هنرهای مردمی، 10 شاخص شهر خلاق صنایع دستی شناسایی شدند و شهر تبریز با شهرهای خلاق اصفهان و بندرعباس در هریک از شاخصهای مزبور مقایسه شد.نتایج نشان میدهند شهر تبریز در مقایسه با شهرهای خلاق اصفهان و بندرعباس براساس شاخصهای نمایشگاهها، اشتغالزایی، آموزش، پروانههای تولید صادرشده، صادرات و زیرساختهای صنایع دستی وضعیت مطلوبی داشته است و از لحاظ شاخصهای حمایت مالی، آثار ثبتشده و بازارچههای موقت عملکرد ضعیفی دارند؛ بنابراین، پیشنهاد میشود با گسترش تعداد برگزاری بازارچههای موقت و انجام حمایتهای مالی، زمینة ارتقای شهر مزبور را فراهم و به معرفی آن بهعنوان شهر خلاق صنایع دستی و هنرهای مردمی اقدام شود.