سید محمد رضا میرعلایی؛ محمود محمدی؛ مرتضی سامتی
چکیده
برنامهریزی مناسب مدیران شهری، شرکتهای ساختوساز مسکن و سازمانهای مربوط به املاک و اراضی شهری برای انتخاب مکان احداث واحدهای مسکونی مستلزم شناخت ترجیحات خانوارهای مالکنشین در این حوزه است. در ...
بیشتر
برنامهریزی مناسب مدیران شهری، شرکتهای ساختوساز مسکن و سازمانهای مربوط به املاک و اراضی شهری برای انتخاب مکان احداث واحدهای مسکونی مستلزم شناخت ترجیحات خانوارهای مالکنشین در این حوزه است. در این پژوهش، هدف˚ بررسی عوامل مؤثر بر انتخاب کیفیت مسکن و مکان مسکونی و میزان اثرگذاری هر کدام از این عوامل بر احتمال انتخاب است. بدین منظور از روش ارزشگذاری انتخاب تجربی (CEM) استفاده شد و برای ارزشهای مدنظر بر پایۀ نظریۀ مطلوبیت تصادفی (RUT)از مدل انتخاب گسستۀ لاجیت چندجملهای (MNL)، استفاده و بهصورت تصادفی از 300 خانوار در شهر اصفهان، نمونهگیری شد. دادهها با استفاده از پرسشنامههای انتخاب تجربی و مصاحبه رودررو، جمعآوری و با استفاده از نرمافزار EXCEL و STATA تجزیهوتحلیل شدند. نتایج نشان دادند اثر نهایی متغیر افزایش امکانات و تسهیلات محیطی و خارج از فضای داخلی مسکن، بیشترین تأثیر را در احتمال انتخاب مسکن دارد و بعد از آن، متغیر اندازه در انتخاب مسکن بسیار تأثیرگذار است. براساس یافتههای این تحقیق، مشخص شد رفتار و ترجیحات خانوارهای مختلف، عمدتاً با اولویتدادن به شاخصهای مکان (موقعیت) مسکونی در مقابل کیفیت مسکن بود که در برنامهریزیهای شهری بسیار حائز اهمیت است.